Duygu ve düşünce

Hayatın zorlukları yanısıra yaşadığımız her an düşünce ve duygularımızda bize sorunlarla başetmemizde kolaylık yada zorluk yaratabilir. Duygu ve düşüncelerimizi iyi yönetebilirsek hayatımız daha güzel ve kolay olabilir. Hissettiğimiz ve düşündüğümüz herşey bize yön verir. Düzgün ve 
etik yönetilmiş duygu ve düşünce, otokontrolü elimizde tutmamızı, saygın ve sevilen bireyler olmamızı sağlar. Çok zor durumlarda olduğumuzda, kişisel tecrübelerimizi yaşayıp kendimizi yanlız hissedebilir ve tüm dünyanın bize karşı olduğu hissine varabiliriz. Bu duygu hali pisikolojik, hakikatı yansıtmayan tamamen hissiyatımızda oluşan bir durum. Duygu dünyamızda karşımıza çıkan ufak sorunları dahi büyütüp altında ezilebiliriz. Hayatın bize sunduğu herşey doğum ve ölüm arasında yaşam boyu karşılaştığımız büyütülmeyecek olaylardır. Doğduğumuzda yanlız ve öldüğümüzdede yanlızız. Kefenin cebi yok deri ya... Öyle işte... Büyütmeye değmez.
Hayatımıza okadar yük, yüklüyoruz ki, omuzlarımız taşıyamaz, çökmüş bir hale geliyoruz. Bu dünyada bir yolcuyuz, ve hep ben demekten vazgeçmemiz gerek. Benim duygularım, benim düşüncelerim, benim malım, benim mülküm ben ben ben...
Bu düşünce ve davranış değiştirmez, devamlı kendisini herşeyden önemli ve üstün gören insanlar şunu unutmamalı, bu kainatta bir salise dahi varoluşu olmayan varlıklarız, okadar bencil olmamalıyız. Diğer insanlarda önemseyen, saygı ve sevgi ile davranan insan, insan ünvanına laiktir.
İnsan olmak yanlızca biyolojik bir şekil değildir. İnsan olabilmek için bazen bir ömür bile yetmeyebiliyor. Yaşayan her türün, hava, su, taş, çiçek, böcek v.s. herşeye saygı ve sevgi ile yaklaşmalıyız, çünkü biz dünyaya geldiğimiz andan itibaren kainatın sunduğu herşeyden faydalanıyoruz. Yüce ALLAH ın bize sunduklarının karşısında biz ise küstah bir tavırla, bir katkımız olmadan, ancak daha fazlasını hakkımız olduğunu iddia edip istiyoruz.
Düşüncelerimiz, duygularımız bizi iyileştirebilir ve hastada edebilir. İyi düşünüp iyi hissedin, sağlıklı kalın.